Wróć do HISTORIA
Tadeusz Żyliński urodził się 1904 roku w Wilnie. W roku 1928 uzyskał dyplom inżyniera w Ecole des Arts et Manufacture et du Genie Civil Uniwersytetu w Gandawie w Belgii, nostryfikowany na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1930-1939 zajmował stanowisko starszego asystenta w Politechnice Warszawskiej przy Katedrze Technologii Włókien Wydziału Mechanicznego. Ogłosił tam pierwsze prace badawcze. W okresie wojny był we Francji i Wielkiej Brytanii w armii polskiej. Do kraju wrócił w roku 1946 i został zatrudniony w Katedrze Włókiennictwa Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej.
W roku 1947 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego oraz zorganizował Katedrę Surowców Włókienniczych i Naturalnych. Dostrzegł i wyraził potrzeby nowych dyscyplin włókienniczych a w szczególności metrologii włókienniczej i fizyki włókna. W tym zakresie opracował monograficzne podręczniki tłumaczone na język angielski. Wypromował 12 doktorów nauk technicznych.
Stanowisko kierownika Katedry piastował od roku 1947 do chwili śmierci. W roku 1948 został pierwszym dziekanem Wydziału Włókienniczego Politechniki Łódzkiej. W latach 1952-56 był prorektorem ds. nauki PŁ. W latach 1947-1950 był dyrektorem naukowo-technicznym Instytutu Włókiennictwa w Łodzi.
Pełnił funkcje konsultanta w szeregu instytucji. Był członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1952-1956 był prezesem Zarządu Głównego SIiTPW, którego został członkiem honorowym. Od roku 1952 do chwili śmierci był przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Włókiennictwa w Łodzi oraz Insytutu Przemysłu Włókien Łykowych w Poznaniu. W latach 1953-1965 był członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN i przewodniczącym Sekcji Maszyn Włókienniczych i Papierniczych tego Komitetu. Od roku 1964 do chwili śmierci był członkiem Rady Naukowej Komitetu Nauki i Techniki. Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia. Zmarł w Łodzi w roku 1967.